18 Haziran 2011 Cumartesi

Melek.
Ama benim meleğim.

Gitme diyeceğim bir gün ona. Diyebilirsem tabii.
Karalıyorum sürekli. Kağıda bir şeyler karalıyorum, bazen geçmişi karalıyorum, bazen sevdiğim kadını karalıyorum. Duramıyorum. Durdurulamıyorum. Uyuşuyorum sürekli. Sürekli ellerimi bağlıyorlar, sürekli gözlerimi oyuyorlar, sürekli rüyalarımı çalıyorlar ve ben sürekli unutuyorum. Sürükleniyorum meleğim.. Senden uzağa, başka vücutlara, başka dalgalarda başka tokatlara sürükleniyorum.

Yapamıyorum, lütfen tut ellerimi.

Tutmuyor. Ellerimi tutmanı o kadar çok istiyorum ki. Hep çizik çizik, hep parça parça kalıyorlar.

N'olur tut ellerimi meleğim..


o2.o5.2oo8, Antalya.